فقر اقتصادی وفقر فرهنگی در کنار هم
طرح می دهیم،ایده می دهیم، بودجه تعیین می کنیم .و اقدام به غمل می کنیم. که چه؟ که تهاجم فرهنگی را بر ما نباید راهی باشد.
اما این کافی نیست، رهبر معظم انقلاب فرمودند: که اکنون دشمن با حربه ی تهاجم فرهنگی وارد عمل شده و مثلی زیبا نیز زدند و گفتند که: شخصی را گفتند که چه می کنی، گفت : دهل می زنم، گفتند
چرا صدا ندارد. گفت: صدایش فردا در می آید.
اما سوال اساسی این است که تهاجم فرهنگی ما ناشی از چیست؟ کافی است سری به روایات بزنیم که در روایات آمده است که آنگاه که فقر از دری وارد شود از در دیگر ایمان بیرون می رود و حتی در بعضی موارد گفته شده عقل را زایل می کند.اکنون فقر اقتصادی در جهان سوم غوغا می کند، زیر بناهای نادرست اقتصادی فجایع فرهنگی ما را ناشی می شوند. چرا که آن هنگام که جوانان اشتغال به شغلی ندارند در جهت گذران اوقات خویش آیا توقع از سکون از جوان که در برهه ای از شور و هیجان به سر می برد درست است. اگر سکون برای جوان درست نیست پس باید حداقل زمینه ساز فرهنگ تفریح سالم باشیم که این گونه زوال جوانان خود را روز به روز شاهد نباشیم. ان هنگام که نظام طبقاتی را چنان بنا ساختند که فقیر را فقیر تر و غنی را غنی تر می کند، چه توقع که جوان ما با مشاهده ی این تفاوت فاحش در جهت گرفتن به اصطلاح حق خویش به دنبال ارتکاب جرم باشد البته ما ضد ارزش ها را توجیه نمی کنیم بلکه می گوییم ریشه یابی کنید و پیش روید.آن هنگام که دولت باید با نظام مالیاتی و نظام پرداختی خود اعتدال در جامعه به وجود آورد.
(با گرفتن مالیات از اغنیا وپرداختهای انتقالی چون یارانه ها به فقرا )
آیا این نظام به درستی صورت می گیرد ویا اینکه نظام مالیاتی ما چون تورماهیگیری است که تنها ماهیان کوچک را گرفتار وابر ماهی ها را راه فرار مهیا میکند ؟؟؟
چگونباه است که وام برای ثروتمندان آسان وبا بهره های کم به دلیل اعتبارشان تعلق میگیرد حال آنکه قشر پایین جامعه به سختی وبا بهره بالابه دلیل اعتبار کمشان بگیرند .
تا همین جا درباره ساختار اقتصادی وفرهنگی خویش بیاندیشیم تا ادامه مطلب را در آینده با هم دنبال کنیم .
